In memoriam

Sve što je napisano na ovom blogu, a da ima nekakvu vrijednost, posvećeno je mom prijatelju Stefanu Karanoviću, koji je bio i ostao velika podrška u svemu što radim.

Stefan Karanović
(1989-2012)

Stefan Karanović rođen je 29. marta 1989. godine od majke Lade i oca Pere u Banjoj Luci, gdje je završio osnovnu školu i banjolučku Gimnaziju, te je po uzoru na majku i oca upisao Elektrotehnički fakultet u rodnom gradu.

Bio je veliki zaljubljenik u tehniku, telefone, računare, a od nedavno i u fotografske aparate, pa je počeo da bilježi kadrove iz svog i života drugih koji bi mu se učinili zanimljivim. Volio je filmove i serije, pri čemu mu je omiljeni filmski serijal Nolanov „Batman“, a omiljena serija „Boston Legal“.

Stefan je bio sportski tip. Od malih nogu volio je sve, kako individualne, tako i ekipne sportove. Prednost je u mlađim danima davao košarci, te je često nastupao na lokalnim takmičenjima u uličnom basketu.

Obožavao je atletiku, te je noge koristio kao najčešće prevozno sredstvo, svakodnevno prelazeći preko 30 kilometara na putu od stana do aerodroma u Mahovljanima i nazad. Stefan je 2011. godine učestovao u „štafeti mira“, poznatijoj kao World Harmony Run, i tada je istrčao dionicu od Lisabona do Pariza, ukupne dužine 220 kilometara, za petnaest dana. Tom prilikom je dva puta istrčao maraton, jednu dionicu od 42 kilometra i drugu od 44.

Stefan je bio međunarodno sertifikovani spasilac na divljim vodama i kao takav je dobrovoljno dežurao prilikom Prvenstva Evrope u kajaku 2011. godine, starajući se o tome da ničiji život ne bude ugrožen.

Stefan je bio član ronilačkog kluba „Buk“ iz Banjaluke, a kao strastveni plivač provodio je mnogo vremena na Gradskom olimpijskom bazenu. Volio je skijanje, te je, u skladu s mogućnostima, nekoliko puta godišnje odlazio na Jahorinu da skija.

Ipak, njegova najveća ljubav bilo je padobranstvo, te je najviše slobodnog vremena u posljednje tri godine provodio na aerodromu u Mahovljanima. Stefan je imao preko 200 skokova, a početkom ove godine stigao je čak do Menzelinska, Tatarska Republika u Rusiji gdje je prošao desetodnevnu obuku i skakao sa visine od 4.500 metara.

Dok ja pišem ove redove on je trebao da bude u Pensilvaniji, gdje bi, za početak, radio na pakovanju rezervnog padobrana u lokalnom padobranskom klubu, a nakon toga se nadao da može da stekne licencu za tandem mastera, padobranca koji asistira drugima pri zajedničkom izvođenju skokova, starajući se za stabilan odvoj od aviona, održavanje propisane pozicije u slobonom padu, te otvaranje i kontrolisanje padobrana do prizemljenja.

Dana 20.05.2012. godine krenuo je na aerodrom u Mahovljanima da preuzme potvrdu koja svjedoči o njegovoj namjeri odlaska u SAD radi sticanja sertifikata neophodnog za rad kluba. On tog dana nije planirao da skače, međutim, okolnosi su bile takve da je u avionu bilo jedno slobodno mjesto, što je on htio da iskoristi za još jedan skok. Avion je dosegao visinu od svega 100m, nakon čega se srušio, usljed kvara na motoru.

Za dvadeset godina bićeš više razočaran onim što nisi uradio, nego onim što jesi. Odbaci konopce i isplovi iz sigurne luke. Uhvati povoljan vjetar u svoja jedra. Istražuj. Sanjaj. Otkrivaj.

Mark Tven (1835-1910)

Ova Tvenova misao, Stefanu omiljena, bila je njegova maksima. Istraživao je. Otkrivao. Sanjao svoje snove.